Կոմիտասի Սրինգը
Այս նուրբ սրինգը հնչեց մի աստղալից երեկոյ
Հովերի հետ անրջեց մի աստղալից երեկոյ,
Արագածի լանջերի վրաններից վար իջած,
Աղբիւրներով կարկաչեց մի աստղալից երեկոյ։
Այս սրինգի մրմունջով քնքուշ սիրտը հայուհու
Սիրոյ վարդը բողբոջեց մի աստղալից երեկոյ։
Հայոց վշտի ուռենուց կտրած այս սուրբ սրինգով
Հայի հոգին հառաչեց մի աստղալից երեկոյ։
Իմ տարագիր եղբայրը իր վէրքերի արիւնով
Օտար դաշտերը թրջեց մի աստղալից երեկոյ։
Այս սրինգի օրօրով կապոյտ քարվանը դարձի
Անուշ անուշ ղօղանջեց մի աստղալից երեկոյ։
Խօսք՝ Ա.Գրաշիի
Երաժ.Ա.Հեքիմեանի
Leave a Reply