Ո՜վ Մեծասքանչ
Ո՜վ մեծասքանչ դու լեզու,
Ո՛վ հեշտ բառբառ մայրական,
Քաղցրահնչիւն բառերուդ
Նման արդեօք այլ տեղ կա՞ն։
Դու որ նախ ինձ հնչեցիր
Նախ սիրոյ, ո՜հ, հեշտ խօսքեր,
յն նախ զքեզ թօթովելս
Դեռ իմ մտքէն չէ ելեր։
Իմ մայրենի քաղցր լեզու,
Կեա՛ց անսասան, կեա՛ց յաւէտ,
Կեա՛ց միշտ լեզուք Հայկարժան,
Կեա՛ց ծաղկալից, ծաղկաւէտ։
Ին՜չ դառն վիշտ է սրտիս
Երբ օտար տեղ ու լեզու՝
Բռնի իրեն զիս կը քաշէ,
Սրտէս արիւն կը հեղու։
Ո՜հ, զայն օտարն ես սիրել
Բնաւ չեմ կարող ի սրտէ,
Չէ՛,այն չէ քաղցր իմ լեզու,
Որ սիրով զիս կ՚ողջունէ։
Իմ մայրենի քաղցր լեզու,
Կեա՛ց անսասան, կեա՛ց յաւէտ,
Կեա՛ց միշտ լեզուք Հայկարժան,
Կեա՛ց ծաղկալից, ծաղկաւէտ։
Leave a Reply